مسیر زندگی

خط زندگی بیست و یکم بهمن امسال را به من هدیه داد تا بیست و یکمین بهار عمرم با تیک تیک های ساعت بگذرد

 و امروز بهانه ای شد برای توقف و نگاهی به آنچه که باید باشم...

...شکر کنم خدایم را که مرا آفرید تا خودش را در من نظاره کند که به آیینه دلم نظر کنم که چه چیزی بازتاب میکند؟ و به کجا نظر دارد؟ 

و سپاس گویم خدایم را که دو گوهر گرانبها به من عطا کرد تا زیر سایه محبتشان رشد کنم و با جلب رضایت آنها رضایت تو را بخرم...

....ای رفیق تا قدر خود را نشناسی و ندانی؛ راهت به سمت بی راهه هاست...که خودش فرمود :« کنت کنزا مخفیا خلقت الخلق لاعرف»

---من گنجینه مخفی بودم خلق را آفریدم تا شناخته شوم---